ആരാധന !!!
മനുഷ്യനോട് ആരാധന ! അങ്ങനൊക്കെയുണ്ടോ? ആരാധന ദൈവത്തോടല്ലേ? മനുഷ്യനോടു സ്നേഹം ആകാം. ബഹുമാനവും ആകാം. മനുഷ്യനോടുള്ള ആരാധന എന്ന് പറയുന്നത് ഒതുതരം കാല്‍പനികതയാണ് എന്നാണു എനിയ്ക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. തൂലികയില്‍ നിറയുന്ന കാല്‍പനികത.. മനസ്സില്‍ നിറയുന്ന കാല്‍പനികത..
പലപ്പോഴും ആരാധന എന്ന് തെറ്റായി ഞാന്‍ പരാമര്‍ശിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കും, എത്ര വലിയ നുണയാണ് ഞാന്‍ പറയുന്നതെന്ന്. ബഹുമാനത്തെയാണ് ആരാധന എന്ന് തെറ്റായി പലപ്പോഴും ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്.
ആണ്‍ പെണ്‍ വ്യത്യാസമില്ലാത്ത എന്റെ സൌഹൃദങ്ങളിലും ആരാധനയില്ല.. സ്നേഹം, സൗഹൃദം, വാത്സല്യം .. ഇതിന്റെയൊക്കെ ഉപോല്‍പ്പന്നമായി ബഹുമാനം ഉണ്ടാവും. അല്ലാതെ ആരാധന എന്നൊരു സംഭവമേയില്ല എന്നാണു എന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്. എല്ലാവരും എനിയ്ക്ക് മനുഷ്യരാണ്. ഞാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പുരുഷന്‍ - അതാരുതന്നെയായാലും - എന്റെ ഭര്‍ത്താവായാലും എന്റെ കൂട്ടുകാരനായാലും അദ്ദേഹമെന്റെ അമ്മ മാത്രമല്ല, അച്ഛനും കൂടിയാവണം. അമ്മ തരുന്ന സ്നേഹവും അച്ഛന്‍ തരുന്ന സുരക്ഷിതത്വവും തരണം. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാനിങ്ങനെ എഴുതിവച്ചത്...
'ഒരിയ്ക്കലെങ്കിലും
നിനക്കൊന്നെന്റെ അച്ഛനാവാമോ ?
ഒന്നിനുമല്ല ...
ഭയമാകുമ്പോള്‍ , നിന്റെ
നെഞ്ചിലെ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍
എനിയ്ക്കൊന്നു മുഖം പൂഴ്ത്താനാണ്..'
