( പ്രണയം ഡിസ്കഷനിൽ നിന്നും...)

 Reply by ശിവനന്ദ on March 28, 2014 at 4:28pm

Delete

ആദ്യപ്രണയത്തിൽ  എന്റെ ഹൃദയാകാശത്ത്  ജ്വലിച്ചുനിന്നത് .........സൂര്യൻ ..!!!  ഒരേയൊരു   സൂര്യൻ....!!!  അവിടെ  പകരം  വയ്ക്കാൻ  മറ്റൊന്നില്ല .  ഉണ്ടാവുകയുമില്ല .. അതൊരു സ്വപ്നം പോലെ മറഞ്ഞു .  പിന്നെ   ജീവിതം  വന്നു....അതിലേയ്ക്ക്  ഞാൻ  പ്രണയത്തെ  ക്ഷണിച്ച്ചുകൊണ്ടുവന്നു .   പക്ഷെ അത്,, തല്ലിപ്പഴുപ്പിച്ച മാമ്പഴം  പോലിരുന്നു .  എങ്കിലും  ആ  ഇത്തിരി  മധുരം   കൊണ്ട്  ഞാനെന്റെ   ജീവിതം  നിറച്ചു .   മറ്റൊന്നും  ചെയ്യാനില്ലായിരുന്നു   എനിയ്ക്ക് .  അപ്പോഴും  എന്റെ  സൂര്യൻ  ഒരുപാട്   മുകളിലുണ്ടായിരുന്നു  ..  ഞാൻ  ഇങ്ങ്  താഴെയും...........തൊട്ടില്ലെങ്കിലും   തഴുകിയില്ലെങ്കിലും  ,  ഞാനറിഞ്ഞു   ആ പ്രകാശം..............ഒരുപാട്  ദൂരെ  നിന്ന് .......ഒരു  സൂര്യകാന്തി  പോലെ........ഇതളുകൾ  കൊഴിഞ്ഞ്   താഴെ   വീഴുന്നത്  വരെ..........

Permalink Reply by ശിവനന്ദ on March 29, 2014 at 8:06pm

Delete

നന്ദി മൊട്ടക്കുട്ടി ,,,....ദൂരെ നിന്ന് ഈ പ്രകാശം തരാൻ മാത്രമേ  ഇനി   എനിയ്ക്ക് കഴിയൂ എന്ന് എന്റെ സൂര്യൻ എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ........ അത് മതി ...എന്ന് മൗനസമ്മതം നല്കിയ എന്റെ മനസ്സ് ഉരുക്കിയൊഴിച്ച്  ,  എന്റെ  ആദ്യപ്രണയത്തേക്കുറിച്ച്  ഞാനെഴുതുമ്പോൾ  ,   അത്,  ഇങ്ങനെയല്ലാതെ  മറ്റെങ്ങനെയാണ്   വരിക ചങ്ങാതി? സൂര്യന് പകരം വയ്ക്കാൻ മറ്റെന്താണ് ഉള്ളത്? ഒരുപാട് അകലെയുണ്ട് ഒരു 

സൂര്യൻ.........എനിയ്ക്ക് കാണാം......

 Reply by നാരദന്‍ @ ഒരു നിമിത്തം on March 29, 2014 at 8:19pm

ശിവനന്ദയുടെ സാഹിത്യം കലര്‍ന്ന വരികളിലൂടെ പ്രണയത്തെ വായിക്കുക എന്നത് നല്ല ഒരു അനുഭവം തരുന്നു. എങ്കിലും എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് പറയട്ടെ.. സൂര്യനേ പോലെ ചൂടും  പ്രകാശവും തരാന്‍ കഴിയില്ലെങ്കിലും. നനുനനുത്ത കുളിരും അല്പം പ്രകാശവും ചന്ദ്രനും തരാനാവും. സൂര്യന്‍റെ വിടവാങ്ങലിനു ശേഷം നമ്മില്‍ പലരും കാത്തിരിക്കുന്നത് ആ പാല്‍നിലാവിനെയാണ്. ആ നിലവില്‍ ലയിചിരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്തവര്‍ ആരുണ്ട്‌ ഭൂമിയില്‍. എങ്കിലും ആ സൂര്യപ്രഭാവത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ചന്ദ്രന്‍റെ ശോഭ കെടുത്തും...അതല്ലേ ശരി,

Permalink Reply by ശിവനന്ദ on March 30, 2014 at 1:49pm

Delete

സൂര്യൻ സ്വയം പിൻവാങ്ങിയത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് നിലാവ് വന്നത്. എങ്കിലും  ആ നിലാവിനെയും ഞാൻ ഒരുപാട് സ്നേഹിയ്ക്കുന്നു. ആ നിലാവിൽ ഇരിയ്ക്കുമ്പോഴും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിയ്ക്കും  ,  നാളെ സൂര്യൻ ഉദിയ്ക്കും............ഒരോ നിലാവിലും ഞാനത് പ്രതീക്ഷിയ്ക്കും...ആ പ്രതീക്ഷ അസ്തമിയ്ക്കണമെങ്കിൽ ,  ഒന്നുകിൽ സൂര്യൻ കത്തി ഒരുപിടി ചാരമാകണം...അല്ലെങ്കിൽ  ഞാൻ കത്തി ഒരുപിടി ....ചാരമാകണം.....

Permalink Reply by ശിവനന്ദ on April 1, 2014 at 11:45am

Delete

PerPermalink Reply by ശിവനന്ദ on April 1, 2014 at 11:45am

Delete

നാരുമാഷേ,  നിലാവിന് വേണ്ടി വാദിയ്ക്കുമ്പൊ ഒരു കാര്യം ഓർക്കണം . നിലാവ് ഒരു സ്വയംഭൂവൊന്നുമല്ല.  സൂര്യൻ പിന്നോട്ട് മാറാൻ മനസ്സ് കാണിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നിലാവ് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. സൂര്യന്റെ കാരുണ്യം --നല്ല മനസ്സ്  ആണ് നിലാവ്. എന്റെ സൂര്യൻ ഒരു പ്രാരാബ്ധക്കാരനാണേ ...ഈ പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ നോക്കണ്ടേ ? ചക്രവാളസീമയ്ക്കപ്പുറം  അദ്ദേഹം മറഞ്ഞപ്പോൾ , ചന്ദ്രന്റെ കൈയ്യിൽ ഇത്തിരി വെട്ടം കൊടുത്തുവിട്ടു , ശിവനന്ദയ്ക്ക് കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞ് ....!  അതാ മാഷെ നിലാവ്...!!!! ആ ചന്ദ്രൻ പിന്നെ നല്ലവനായതുകൊണ്ട് അത് എല്ലാവർക്കും കുറേശ്ശെ പങ്കിട്ടുകൊടുത്തു.  അത്ര തന്നെ ..malink Reply by ശിവനന്ദ on April 1, 2014 at 11:45am

Delete