നൗഷാദ്....നിങ്ങളിവിടെയുണ്ട് ...
....................................................................
--- ശിവനന്ദ .
നൗഷാദ്...നിങ്ങളാരാണ്‌ ? ഞങ്ങളുടെ ഗുരുവോ ? വഴികാട്ടിയോ ? സുഹൃത്തോ ? സഹോദരനോ ? അതോ ഇതിനെല്ലാമപ്പുറം നിരവ്വചിയ്ക്കാനാവാത്ത മുജ്ജന്മബന്ധത്തിന്‍റെ സ്വര്‍ണ്ണനൂലിഴയില്‍ കോര്‍ത്തൊരു മുത്തോ ?
ആര് തന്നെയായാലും , നന്മയുടെ അഗാധ നീലിമയിലെയ്ക്ക് ഊളിയിട്ട് പോയ നിങ്ങള്‍ പിന്നെ കുതിച്ച്ചുയര്‍ന്ന്‍ പൊങ്ങിയത് ഞങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍.....
നിങ്ങള്‍ മിഴികള്‍ പൂട്ടിയിരുന്നു എന്നെല്ലാവരും പറയുന്നു . പക്ഷെ ഇല്ല.... എങ്ങനെ സമ്മതിയ്ക്കും ഞങ്ങളത് ? രണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളായി മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നത് ആ മിഴികളല്ലേ ? അമ്പിളിയമ്മാവനെപ്പോലെ പ്രകാശിയ്ക്കുന്നത് ആ മുഖമല്ലേ ? നിങ്ങള്‍ക്കെങ്ങനെ ഞങ്ങളെ വിട്ടുപോകാനാവും നൗഷാദ് ?
കുടിയ്ക്കാന്‍ ബാക്കി വച്ച ആ ചായക്കപ്പ് , ജന്മങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാലും നിങ്ങളെ കാത്തിരിയ്ക്കുമ്പോള്‍..... കാണാന്‍ ബാക്കി വച്ച സ്വപ്നങ്ങളുമായി തട്ടം കൊണ്ട് മറച്ചൊരു നിലാമുഖം നിങ്ങളെ കാത്തിരിയ്ക്കുമ്പോള്‍.... നൗഷാദ്, എനിയ്ക്ക് ചോദിയ്ക്കാതിരിയ്ക്കാനാവില്ല.... അവിടെ.....ഭൂമീദേവിയുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ നീ സുരക്ഷിതനാണോ ? കുറെ നാള്‍ ഒളിച്ചിരുന്ന്‍ ഞങ്ങളെ പറ്റിച്ച് , ഒരുദിവസം ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയുമായി നിങ്ങളിങ്ങ് വരുമെന്ന്‍ ആശിച്ചോട്ടെ ഞങ്ങള്‍ ?
അന്യ സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളെ വെറും ചാവേറുകളെപ്പോലെ കാണുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ , അവരുടെ ജീവന്‍ എത്തിപ്പിടിയ്ക്കാനിറങ്ങി, യമലോകത്തെയ്ക്ക് ചുവട് വച്ച നൗഷാദ്....... നിങ്ങളക്കുറിച്ച് എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍...... പ്രിയ സുഹൃത്തേ....സത്യം ....ഞാനെന്‍റെ ഭാഷ പോലും മറന്നുപോയി.........
കണ്ണീരോടെയല്ലാതെ നിങ്ങളെ കാണാനും വായിയ്ക്കാനും അറിയാനും എനിയ്ക്കൊട്ടു കഴിഞ്ഞതുമില്ല.
ആരുടേയും പിന്‍ വിളികള്‍ കേള്‍ക്കാതെ , ഊരും പേരും, ജാതിയും മതവും നോക്കാതെ ദൈവത്തിന്‍റെ മനസ്സ് കടമെടുത്ത് , സ്നേഹത്തിന്റെയും കാരുണ്യത്തിന്‍റെയും ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് നിങ്ങള്‍ മുങ്ങാംകുഴിയിട്ടപ്പോള്‍ , ബാക്കി വച്ചുപോയ കണ്ടുതീരാത്ത സ്വപ്നങ്ങളില്‍ ഒന്ന്‍ സ്പര്‍ശിയ്ക്കാന്‍ ഞാനും കടം ചോദിയ്ക്കുന്നു.... ദൈവത്തിന്‍റെ മനസ്സ്....
എനിയ്ക്കിനി വാക്കുകളില്ല.....
ലോകത്തെ തോല്‍പ്പിച്ച ആ നന്മയ്ക്ക് മുന്നില്‍ , ഭാഷ മറന്നുപോയ എന്‍റെ മനസ്സും, നീരണിഞ്ഞ എന്‍റെ കണ്ണുകളും കാണിയ്ക്ക വച്ച് കാല്‍ തൊട്ട് വണങ്ങി അര്‍പ്പിയ്ക്കുന്നു, ഒരിയ്ക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, ഇനിയൊരിയ്ക്കലും കാണില്ലാത്ത പ്രിയ സുഹൃത്തിന് ....
.......ആദരാഞ്ജലികള്‍ ...........
*****************
....................................................................
--- ശിവനന്ദ .
നൗഷാദ്...നിങ്ങളാരാണ്‌ ? ഞങ്ങളുടെ ഗുരുവോ ? വഴികാട്ടിയോ ? സുഹൃത്തോ ? സഹോദരനോ ? അതോ ഇതിനെല്ലാമപ്പുറം നിരവ്വചിയ്ക്കാനാവാത്ത മുജ്ജന്മബന്ധത്തിന്‍റെ സ്വര്‍ണ്ണനൂലിഴയില്‍ കോര്‍ത്തൊരു മുത്തോ ?
ആര് തന്നെയായാലും , നന്മയുടെ അഗാധ നീലിമയിലെയ്ക്ക് ഊളിയിട്ട് പോയ നിങ്ങള്‍ പിന്നെ കുതിച്ച്ചുയര്‍ന്ന്‍ പൊങ്ങിയത് ഞങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍.....
നിങ്ങള്‍ മിഴികള്‍ പൂട്ടിയിരുന്നു എന്നെല്ലാവരും പറയുന്നു . പക്ഷെ ഇല്ല.... എങ്ങനെ സമ്മതിയ്ക്കും ഞങ്ങളത് ? രണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളായി മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നത് ആ മിഴികളല്ലേ ? അമ്പിളിയമ്മാവനെപ്പോലെ പ്രകാശിയ്ക്കുന്നത് ആ മുഖമല്ലേ ? നിങ്ങള്‍ക്കെങ്ങനെ ഞങ്ങളെ വിട്ടുപോകാനാവും നൗഷാദ് ?
കുടിയ്ക്കാന്‍ ബാക്കി വച്ച ആ ചായക്കപ്പ് , ജന്മങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാലും നിങ്ങളെ കാത്തിരിയ്ക്കുമ്പോള്‍..... കാണാന്‍ ബാക്കി വച്ച സ്വപ്നങ്ങളുമായി തട്ടം കൊണ്ട് മറച്ചൊരു നിലാമുഖം നിങ്ങളെ കാത്തിരിയ്ക്കുമ്പോള്‍.... നൗഷാദ്, എനിയ്ക്ക് ചോദിയ്ക്കാതിരിയ്ക്കാനാവില്ല.... അവിടെ.....ഭൂമീദേവിയുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ നീ സുരക്ഷിതനാണോ ? കുറെ നാള്‍ ഒളിച്ചിരുന്ന്‍ ഞങ്ങളെ പറ്റിച്ച് , ഒരുദിവസം ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയുമായി നിങ്ങളിങ്ങ് വരുമെന്ന്‍ ആശിച്ചോട്ടെ ഞങ്ങള്‍ ?
അന്യ സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളെ വെറും ചാവേറുകളെപ്പോലെ കാണുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ , അവരുടെ ജീവന്‍ എത്തിപ്പിടിയ്ക്കാനിറങ്ങി, യമലോകത്തെയ്ക്ക് ചുവട് വച്ച നൗഷാദ്....... നിങ്ങളക്കുറിച്ച് എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍...... പ്രിയ സുഹൃത്തേ....സത്യം ....ഞാനെന്‍റെ ഭാഷ പോലും മറന്നുപോയി.........
കണ്ണീരോടെയല്ലാതെ നിങ്ങളെ കാണാനും വായിയ്ക്കാനും അറിയാനും എനിയ്ക്കൊട്ടു കഴിഞ്ഞതുമില്ല.
ആരുടേയും പിന്‍ വിളികള്‍ കേള്‍ക്കാതെ , ഊരും പേരും, ജാതിയും മതവും നോക്കാതെ ദൈവത്തിന്‍റെ മനസ്സ് കടമെടുത്ത് , സ്നേഹത്തിന്റെയും കാരുണ്യത്തിന്‍റെയും ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് നിങ്ങള്‍ മുങ്ങാംകുഴിയിട്ടപ്പോള്‍ , ബാക്കി വച്ചുപോയ കണ്ടുതീരാത്ത സ്വപ്നങ്ങളില്‍ ഒന്ന്‍ സ്പര്‍ശിയ്ക്കാന്‍ ഞാനും കടം ചോദിയ്ക്കുന്നു.... ദൈവത്തിന്‍റെ മനസ്സ്....
എനിയ്ക്കിനി വാക്കുകളില്ല.....
ലോകത്തെ തോല്‍പ്പിച്ച ആ നന്മയ്ക്ക് മുന്നില്‍ , ഭാഷ മറന്നുപോയ എന്‍റെ മനസ്സും, നീരണിഞ്ഞ എന്‍റെ കണ്ണുകളും കാണിയ്ക്ക വച്ച് കാല്‍ തൊട്ട് വണങ്ങി അര്‍പ്പിയ്ക്കുന്നു, ഒരിയ്ക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, ഇനിയൊരിയ്ക്കലും കാണില്ലാത്ത പ്രിയ സുഹൃത്തിന് ....
.......ആദരാഞ്ജലികള്‍ ...........
*****************
0 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്‍):
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ