പറയാൻ മറന്നതും അറിയാൻ മറന്നതും .

പറയാൻ  മറന്നതും  അറിയാൻ  മറന്നതും .  

 - ശിവനന്ദ                                      

ഒരുവട്ടമെങ്കിലുമെന്തേ  വിളിച്ചീല 

ഒരുവാക്കുപോലുമെന്തേ  പറഞ്ഞീല ?

മാനത്തെയമ്പിളിയല്ല  ഞാൻ  നക്ഷത്രക്കുഞ്ഞുമല്ല ,

പാടവരമ്പത്താരും  തഴുകാതെ 

പുഞ്ചക്കാറ്റേറ്റുനിന്ന  പാവം  കാക്കച്ചെടി ......

പറിച്ചെടുത്തുനിൻ  മനസ്സിൻ  മലർവാടിയിൽ 

വേരുപിടിപ്പിക്കാൻ  നോക്കാഞ്ഞതെന്തേ ?

എള്ളോളം  സ്നേഹനീരും  കടുകോളം  കരുതലും 

തന്നുനീയെങ്കിൽ  തഴച്ചുവളർന്നുഞ്ഞാൻ 

തരുമായിരുന്നോരായിരം  സ്നേഹപ്പൂക്കൾ !

പാടവരമ്പത്തൂടങ്ങോളമിങ്ങോളം 

ആയിരംവട്ടം  നീ  നടന്നതല്ലേ 

എന്തേ  നീയെന്നെ  കാണാതെപോയി ?

മിന്നും  നിറങ്ങളും  പൊന്നിൻ  ചില്ലകളും 

ഇല്ലാതിരുന്നതോ  കുറവായ്ക്കണ്ടുനീ ?

എന്നോ  മാഞ്ഞുപോയ  മാരിവില്ലിനെച്ചൊല്ലി 

മാനത്തോടുകലഹിക്കും  കുഞ്ഞായിരുന്നെന്നുംഞ്ഞാൻ ..........

ഒടുവിലണഞ്ഞുനീയാ  ലതാനികുഞ്ജത്തിൽ 

ഏതോ  ഓർമ്മയിൽപ്പൂത്ത  കാക്കപ്പൂവിനെത്തേടി 

സ്നേഹത്തിൻ  നീലവർണ്ണം  ദേഹത്തണിഞ്ഞുഞാ -

നേതോ  അത്തക്കളത്തിൽ  പൂവായ്  വീണുപോയി 

വെയിലിൽക്കരിഞ്ഞുപോയ  പാവം  കാക്കച്ചെടിയും 

ഇനിയാ  വരമ്പത്ത്  കണ്ണുനട്ടിട്ടെന്തിനാ -

ണൊരുപാട്  വൈകിയില്ലേ , സ്വപ്നം  വിദൂരമായ് ...........

എങ്കിലുമോർമ്മിക്കാം  ഓർമ്മയെ  താലോലിക്കാം 

ഒരു  കുടന്ന  സ്നേഹവുമുള്ളിൽ  കരുതിവയ്ക്കാം 

വീണ്ടുമൊരു  ജന്മം  ചെടിയായ്  ജനിച്ചാലോ ........

വീണ്ടുമാവരമ്പത്ത്  പൂവായ്  വിരിഞ്ഞാലോ ?

ഇഷ്ടമെങ്കിൽ  വളരാം  ഞാനന്നുനിൻ  

നന്ദനോദ്യാനത്തിലരുമയായ് 

ഉദ്യാനപാലകനായ്  വന്നുനീയെന്നെ  

സ്നേഹിച്ചോമനിച്ച്  പുണരുമെങ്കിൽ ..................

                                        _________________________