വേഷാന്തരങ്ങൾ .

എന്നെ ' ഓപ്പോൾ ' എന്ന് സംബോധന ചെയ്യുന്ന മൂന്ന് നാല് പേര് ഉണ്ട് . എങ്ങനെയാണ് എനിയ്ക്കീ 'ഓപ്പോൾ ' മുഖം കിട്ടിയതെന്ന് അറിയില്ല. ആ വിളി ഞാൻ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുമുണ്ട് . ഓപ്പോൾ എന്ന വിളിയിൽത്തന്നെ ഉണ്ണീ എന്നും അപ്പൂ എന്നുമൊക്കെയുള്ള മറുവിളിയുമുണ്ടല്ലോ എന്നും ഞാനോർത്തു ..

ശിവനന്ദ എന്ന വിളിയിൽ നിന്നും ശിവ എന്ന വിളിയിലേയ്ക്ക് എത്തുമ്പോൾ അകലം അലിഞ്ഞില്ലാതെയായി ഒരു ഹൃദയതാളത്തിനപ്പുറം ആ വിളിയെത്തുന്നത് മനസ്സ് തൊട്ടറിയാം എനിയ്ക്ക്. എന്നാൽ ശിവ എന്ന വിളിയിൽ നിന്നും ശിവനന്ദ എന്ന വിളിയിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ , ഒരു കൈപ്പാടകലെ മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതും അറിയാം. ആ പേരിലേക്കെത്താൻ എത്ര ദൂരം നടന്നകന്നുകാണും എന്ന് അന്തിച്ചുപോകും...

ഹൃദയത്തില്‍ കൈ ചേര്‍ത്ത് നിന്നിട്ടും നമ്മളെ കാണാതെ പോകുന്നവരുണ്ട്...

എന്നാല്‍ കണ്ണടച്ചിരുന്നാലും ഒരു നേര്‍ത്ത നിശ്വാസത്തില്‍ നിന്ന് നമ്മളെ തിരിച്ചറിയുന്നവര്‍ .... അക്ഷരങ്ങളില്‍ മെല്ലെയൊന്നു തഴുകിനോക്കി "ഇത് ശിവ , ഉറപ്പ് " എന്ന് ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറയുന്നവര്‍... വല്ലാത്ത കൗതുകമാണ് അത് കാണുമ്പോള്‍..

അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ നമ്മളെ തിരിച്ചറിയുക എന്നത് എങ്ങനെ വിശകലനം ചെയ്യണം എന്ന് എനിയ്ക്കറിയില്ല. എന്നാല്‍ സന്തോഷമാണ് എനിയ്ക്ക്.. മനസ്സ് നിറഞ്ഞ സന്തോഷം..അതുകൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ പറയാറുള്ളത് ..

നീ തന്നെയാണ് ഞാനെന്നും 

ഞാൻ തന്നെയാണ് നീയെന്നും 

പറയാതെ പറയുമ്പോൾ 

നീയും ഞാനുമെത്രയോ 

സ്നേഹിച്ചു പോകും...!!!

അതുകൊണ്ട് 

നീയെന്‍റെയക്ഷരങ്ങള്‍ 

കണ്ണടച്ചുവച്ച് വായിയ്ക്കുക..